Saturday, October 2, 2010

باز هم می گوييد تقصير من است؟

با خودم عهد کردم امسال کاری به کار مدرسه بچه ها نداشته باشم و بگذارم مدرسه هر کاری می خواهد بکند. به خودم گفتم: تو چه کار داری به کار مدرسه، به کار خودت بچسب. اما به خدا نمی گذارند. ديروز يک ورق از مدرسه آمده است در مورد تحقيق و پژوهش دانش آموزی برای بچه های کلاس سوم دبستان. در اين برگه مراحل پژوهش دانش آموزی به ترتيب زير آمده است:
انتخاب موضوع
مرور بررسی های قبلی
بيان مساله پژوهش
فرضيه يا سوالات مهم
تعريف مفاهيم و متغيرها
مقياس اندازه گيری
جامعه مورد مطالعه
جمع آوری اطلاعات
تجزيه و تحليل داده ها
برنامه ريزی اجرا
ملاحظات اخلاقی
محدوديتهای پژوهش
گزارش نويسی
اجرا و برگزاری نمايشگاه
شما قضاوت کنيد، آدم می تواند ساکت بماند؟ اگر قرار است اين ها را بچه کلاس سوم ياد بگيرد، بايد در دانشگاه را تخته کرد. ديگر چيزی برای ياد دادن نمی ماند. اين ديگر تقصير من نيست که امروز شال و کلاه می کنم و می روم سراغ مدير مدرسه.

2 comments:

یه مرد امیدوار said...

بسیار کار خوبی می‌کنین. کمک خواستید بفرمایید ما هم میآییم کمک و احیانا زد و خورد

راوی said...

ممنون از لطفتون. فقط اگر بعد از زد و خورد در بيمارستان سری به من بزنيد، خوشحال می شوم