دومين کتاب بسيار خواندنی 2

اين پست ادامه پست قبلی است
 

6 اصل برای اين که مربی نويسندگی خودتان باشيد:

1.     برای خودتان انگيزه ايجاد کنيد، جيمز می گويد جمله ای که پيمان نويسندگيش باشد را نوشته است و هميشه جلوی چشمش دارد. ليوانی خريده که رويش نوشته: "نويسنده". به کتابفروشيها می رفته و کتابی را بر می داشته و تصور می کرد تصوير خودش جای تصوير نويسنده روی جلد است. حتی روی جلد کتابش را طراحی کرده و جلوی رويش گذاشته است. به هر حال پيشنهاد می کند که انواع محرکهای چشمی را برای ايجاد انگيزه جلوی رويتان قرار دهيد. جيمز پيشنهاد می کند مراسم خاصی را می توانيد برای شروع نوشتن روزانه تان در نظر بگيريد.

2.     نکته های آموزشی را به کار ببنديد: نکته هائی که از کتابهای مختلف فرا می گيريد حتما در نوشته هايتان به کار ببنديد.

3.     سخت نگيريد: ديسيپلين زياد ايجاد اضطراب می کند و خلاقيت را می کشد.

4.     اول بنويسيدش، بعد درستش کنيد: از اول به فکر درست کردن اشتباه های نوشته تان نباشيد.

5.     برای خود حد نصاب روزانه بگذاريد: سعی کنيد حد نصابتان زمانی نباشد، بلکه به صورت تعداد کلمات باشد. وقتی حد نصاب زمانی می گذاريد، با ور رفتن به نوشته کوچکتان آن را هدر خواهيد داد. اگر از آن دسته نويسندگان هستيد که می گوييد، بايد به من الهام بشود تا بنويسم، جمله پيتر دووری را در جوابتان می گويم: من فقط زمانی می نويسم که به من الهام شود، و شرايط را آماده کرده ام که هر روز سر ساعت 9 صبح به من الهام شود.

6.     تسليم نشويد: بهترين پند و اندرز به هر نويسنده ای اين است: " به نوشتن ادامه بده"