دستگاه موز سازی

خيلی زياد ازمن سوال می شود که برای خلاق شدن بچه ها چه کنيم. معمولا پاسخ می دهم محيطی خلاق برايشان ايجاد کنيد. سعی کنيد دور برشان پر از ادبيات خلاق باشد، مثل فيلمها و کتابهائی که خلاقيت را رشد می دهد.

يکی از اين کتابها، "دستگاه موز سازی" نوشته الکساندر مک کال اسميت و ترجمه ی خانم شقايق قندهاری است که نشر چشمه چاپ کرده است:

داستان کتاب پر از درسهای خلاقيت است. اما اگر دوست داريد کتاب را بخوانيد، خواندن بقيه متن من را به بعد از تمام شدن کتاب موکول کنيد. اما اگر معتقديد که داستان بچه ها به درد بزرگترها نمی خورد، به خواندن ادامه دهيد.

پتی، دختری که شخصيت اصلی داستان است، اولين درس را به ما می دهد. هر نياز و هر مشکلی که دور برت می بينی می تواند فرصتی برای نوآوری باشد. صاحب کافه وقتی که از کج بودن موزها شکايت می کند، پتی به اين فکر می افتد که موزهای مستقيم وصاف درست کند. عجب ايده قشنگی، چرا تا حالا به فکر من نيفتاده بود!

درس دوم: شکست جزئی از نوآوری و خلاقيت است. پتی دستگاه موز صاف کنش را درست می کند، ولی موزی که از دستگاه رد می شود به جای صاف شدن قطعه قطعه می شود.

درس سوم: تلاشهای متعدد. به قولی می گويند در خلاقيت شکست وجود ندارد، بلکه فقط تجربيات غير مترقبه وجود دارد. پتی تلاش می کند و بالاخره موفق می شود دستگاه موز سازی را بسازد.

درس چهارم: خلاقيت به تنهائی خوشبتختی نمی آورد. پتی با ساخت موز صاف موفق می شود. اما به دنبال اين موفقيت انقدر سرش شلوغ می شود که آسايشی برايش نمی ماند. پس فکر جديدی می کند، اتوماتيک کردن دستگاه موزسازی

درس پنجم: خلاقيت، خلاقيت می آورد. بعد از نوآوری اوليه پتی، افراد ديگر چيزهای نو ديگر آفريدند. نوآوريهائی که به قول نويسنده: " کاربردهائی که در روز اول اختراعش حتا خوابش را هم نمی ديدند." مثل داگ موزی يا دستگاه برش موز.